Vandaag was een grote dag, want vandaag moesten we namelijk onze thesis presenteren voor en 25-tal bezoekende mensen en Kari Björn, onze stagementor. Begin maart vroeg Kari of we het zagen zitten om een presentatie te doen voor een paar mensen die Helsinki kwamen bezoeken met school. We zagen daar geen graten in en zagen een presentatie van 10-min wel zitten. We zagen echter vorige week de planning en daar was een dik uur voor ons gereserveerd. We zijn dan naar hem gegaan, want wij dachten dat er ook nog andere presentaties gingen zijn, maar dat was niet zo. Hij blijft altijd zeggen dat we "the best" zijn en dat een presentatie van 20 min toch wel heel kort is.
We hebben, om ons statuut hoog te houden ;), er dan ook veel werk in gestoken en een presentatie van een 40-tal minuten in elkaar gestoken. Na vanmorgen nog eens alles door te hebben genomen zijn we dan vertrokken naar school. De eerste studenten kwamen binnen en we hebben direct contact met hen genomen en wat beginnen praten om zo onze zenuwen onder controle te krijgen en om ons meer op het gemak te doen voelen. Dat was toch wel goed gelukt want van zenuwen was er geen sprake meer.
Na 40-min was de presentatie gedaan en alles is verlopen zoals was voorzien! Kari Björn was toch wel onder de indruk en dat was ook de bedoeling van ons. Hij zegt dat we zeer mooi op schema zitten met alles en dat hij ons project zeer interessant vindt. Waar we twee weken geleden nog met zenuwen zaten om alles goed te doen verlopen omdat hij zich zorgen begon te maken is alles nu meer dan dik inorde :)
Met de teen is het intussen ook al aan het beteren... gelukkig want ik zat er al mee in. Gister ben ik gaan zwemmen en had er niet veel last van, vandaag kan ik al terug in mijn schoenen, dus ik verwacht dat ik toch binnen en dag of drie vier terug zou moeten rustig aan kunnen beginnen lopen.
Morgen vertrek ik voor een paar dagen naar België om mijn verjaardag te vieren en ik heb er zzzzzzzzin in!! Wat verlang ik om iedereen nog eens te zien... Eens gaan fietsen met de broer en papa, mijn nichtje nog eens goed vastnemen en natuurlijk om mijn Alicia terug te zien! Tot morgen zou ik zeggen :D
Groetjes Rein
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten