Drukke, maar leuke dag achter de rug

Vandaag, zoals reeds vermeld, stond er ons een drukke dag te wachten. Na wat uitgeslapen te hebben zijn we alle drie samen met Hanna richting Helsinki getrokken met de trein. In 13 minuutjes stonden we in het centrum en dus geen 30 minuutjes, wat we dus verkeerd verstaan hadden. De eerste indruk van Helsinki was dat het een vrij ruime stad is. Het verkeer is niet echt druk tot zelf zeer rustig en toch is er vrij veel ruimte voorzien tussen de verschillende gebouwen. Gebouwen zijn behoorlijk groot en je ziet er veel winkelcentrums, dit om de reden dat het tijdens het jaar meestal koud is en dat de mensen dus altijd binnen kunnen zitten als ze willen gaan winkelen. Je ziet er veel parken en alle mensen volgen mooi de verkeersregels. Lopen door het rood terwijl er geen auto's in de omtrek zijn, zoals in Barcelona, zal je dus bijna niet zien. Wat wel een grappig beeld vormt :p. Nu, we waren daar voor bepaalde zaken inorde te brengen.

Eerste stop: Het gemeentehuis
Hier moesten we onze papieren in orde brengen zodat we werden gezien als studenten die in Helsinki studeren, zo kunnen we ook profiteren van studentenkortingen op bv. het zwembad, wat dus goed uitkomt :)

Volgende stop: De school
Er zijn blijkbaar twee campussen van onze school en die hebben we allebei dan ook bezocht om zo te weten waar we morgen moeten zijn. We hebben hier ook wat uitleg gekregen ivm de studentenvereniging die onder andere sportactiviteiten organiseert.

Derde stop: Ergens
Hier hebben we ook papieren in orde moeten brengen die we onder andere nodig hadden voor onze treinabonnementen.

Vierde stop: Restaurantje
Om onze honger te stillen zijn we gaan eten in een Engelstalig restaurant. We hadden al een beetje besproken wat we gingen eten op voorhand en vonden het leuk om eens rendier te eten. Zo gezegd zo gedaan en dit hadden we beter niet. We hadden alle drie een lekker stuk vlees verwacht maar daarentegen kregen we een klak mayonaise met daarin champignons en kleine stukjes (hopelijk) rendier. Dit was niet slecht, maar wel heel weinig en dus niet echt een grote hit.

Vijfde stop: Treinstation
Waar we onze abonnementen gekocht hebben. Helsinki is hierin zeer vrij in, want met een ticketje van de tram of bus kan je gebruik maken van al het openbaar vervoer van Helsinki. Trein, tram, metro en bus allemaal voor een ticketje is dus zeker niet slecht!

Eindelijk thuis! En we hadden nog ruim de tijd om onze eerste grote inkopen te doen in de Prisma, een beetje de carrefour maar dan met een andere naam. De Prisma bevindt zich ongeveer 1,5km van onze verblijfplaats en zo konden we dus "makkelijk" te voet naar daar wandelen, wat toch niet altijd even makkelijk bleek te zijn, want het heeft drie dagen niet gesneeuwd maar wel steeds gevroren waardoor het toch wel zeer glad lag omdat je heel de tijd over hard sneeuw en ijs moest lopen. Zout kennen ze hier alleen maar voor de autowegen en op de voetpaden vinden ze het hier genoeg om wat steentjes te smijten om de gladdigheid tegen te gaan :p. Aangekomen en een winkelwagentje gepakt om al onze boodschappen in te doen. Pas na een ruime tijd hadden we door dat we niet met de auto waren en dus al onze boodschappen niet gingen kunnen dragen. Dus kwamen we dan maar met de oplossing om met de winkelkar naar huis te rijden :D, wat dus nog veeeeel moeilijker was dan het al zo moeilijk doorgaan. Buiten dat alle mensen raar keken naar ons was het een behoorlijke klus om de kar op de ijzige brug te duwen. 300m voor we aan onze straat kwamen zagen we politie bezig het verkeer te regelen. We vonden het dan ook niet echt slim om met onze luide winkelwagen voorbij de politie te rijden. Probleem... We stonden net aan een weggetje door het bos die naar boven ging die je goed kan vergelijken met een bergweggetje. Twee man trekken en een man duwen schoven we de winkelwagen geleidelijk aan naar boven. Hier en daar was het behoorlijk stijl waardoor de duwende man, Simon DJ, soms wel eens het ijs zeer dicht bij zag. We hebben dan maar de kar met alle drie van de grond getild en zo door de sneeuw naar het raam van Simon Alleays zijn kamer gestapt. Gelukkig bevindt ons appartement op de eerste verdieping en ging de begane grond omhoog zodat we de kar konden terug zetten aan Simons venster. Niemand van ons zag het zitten om de kar helemaal terug te brengen naar de winkel en we hebben hem dan maar in ons appartement gezet. Die gebruiken we nu om ons karton in te leggen :D. Eerste avontuur is achter de rug en we hebben hierbij heel veel gelachen :D:p.